Verbum

драбяза, ✂, ж., зб.

1. Розныя дробныя рэчы.

   • У скрынцы знаходзілася ўсялякая д.

2. Што-н. неістотнае, не вартае ўвагі.

   • У параўнанні з гэтай падзеяй усё іншае ўяўлялася драбязой.

драбязговы, ✂ (разм.).

1. Які прыдае значэнне дробязям, глупству.

   • Д. характар.
   • Драбязговая натура.

2. Нікчэмны, малазначны.

   • Д. факт.
   • Драбязговыя спрэчкі.

|| наз. драбязговасць, ✂.

драбязіць, ✂; незак. (разм.).

Ісці дробнымі частымі крокамі.

• Ён драбязіў сваімі кароценькімі нагамі.

дравяністы, ✂.

1. Які складаецца з драўніны, падобны да драўніны.

   • Дравяністыя расліны.

2. перан. Нясмачны, цвёрды, як дрэва.

   • Д. яблык.

|| наз. дравяністасць, ✂.

драга, ✂, ж.

1. Плывучая землечарпальная машына, забяспечаная абсталяваннем для прамыўкі вычарпнага грунту, а таксама для паглыблення дна рэк, азёр і пад.

2. Прылада для здабывання жывёл і раслін, што жывуць на дне вадаёмаў.

|| прым. дражны, ✂.

драгіраваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

1. Паглыбіць (паглыбляць) дно пры дапамозе драгі (у 1 знач.).

2. Здабыць (здабываць) карысныя выкапні з дапамогай драгі (у 1 знач.).

3. Здабыць (здабываць) з марскога дна жывёл і расліны пры дапамозе драгі (у 2 знач.).

драгун, ✂, м.

У царскай і некаторых замежных арміях: вайсковец асобных часцей кавалерыі, здольных весці бой як у конным, так і ў спешаным страі.

• Эскадрон драгунаў.

|| прым. драгунскі, ✂.

дражджаваць, ✂; незак. (спец.).

Апрацоўваць корм дражджамі з мэтай павышэння яго засваяльнасці.

|| наз. дражджаванне, ✂.

дражніцца, ✂; незак.

1. Злаваць, выводзіць чым-н. са спакойнага стану.

   • Хлопцы дражняцца з сабакамі.

2. Абяцаць, абнадзейваць, але не выконваць.

   • Ён толькі дражніцца.

дражніць, ✂; незак.

1. Злаваць, наўмысна раздражняючы чым-н.

   • Д. сабак.

2. Узбуджаць, выклікаць якія-н. жаданні.

   • Д. апетыт.
   • Смачныя стравы дражнілі нос.