драга, , ж.

  1. Плывучая землечарпальная машына, забяспечаная абсталяваннем для прамыўкі вычарпнага грунту, а таксама для паглыблення дна рэк, азёр і пад.

  2. Прылада для здабывання жывёл і раслін, што жывуць на дне вадаёмаў.

|| прым. дражны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)