драбязіць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Ісці дробнымі частымі крокамі.

  • Ён драбязіў сваімі кароценькімі нагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)