Verbum

бязвы́езны, ✂.

Аб працяглым без выездаў жыцці, знаходжанні на адным месцы.

• Бязвыезнае жыццё.

бязвы́платны, ✂.

Бясплатны, дармавы.

• Бязвыплатнае адчужэнне (у юрыспрудэнцыі).

бязвы́хадны, ✂.

Пра становішча, з якога няма выйсця.

• Бязвыхаднае становішча.

|| наз. бязвыхаднасць, ✂.

бязглу́здзіца, ✂, ж. (разм.).

Тое, што пярэчыць сэнсу; недарэчнасць, глупства.

• Вярзе бязглуздзіцу.

бязгрэ́шны, ✂.

1. Які не рабіў грахоў.

   • Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

   • Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэшнасць, ✂.

бязгу́чны, ✂.

Які не суправаджаецца гукамі; ціхі.

• Б. плач.

|| наз. бязгучнасць, ✂.

бязда́рнасць, ✂, ж.

1. гл. бяздарны.

2. Бяздарны чалавек (разм.).

   • Гэты супрацоўнік — поўная б.

бязда́рны, ✂.

Які не мае таленту, здольнасцей.

• Б. паэт.

|| наз. бяздарнасць, ✂.

бяздзе́йнасць, ✂, ж.

Адсутнасць дзейнасці; пасіўнасць.

• Нельга мірыцца з бяздзейнасцю.

бяздзе́йнікавы, ✂.

У граматыцы: сказ, які не мае ў сваім саставе дзейніка.