Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

супрацьяддзе, , н.

  1. Лекавыя сродкі, якія абясшкоджваюць яд, або аслабляюць яго дзеянне.

  2. перан. Тое, што супрацьдзейнічае шкоднаму ўплыву.

супынак, , м.

Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.

  • С. у лесе.

супярэчлівы, .

Які мае ў сабе супярэчнасці (у 1 знач.).

  • Супярэчлівыя думкі.
  • Супярэчлівыя працэсы.

|| наз. супярэчлівасць, .

супярэчнасць, , ж.

  1. Узаемадзеянне супрацьпастаўленых і ўзаемазвязаных сутнасцей як крыніц самаруху і развіцця.

    • Дыялектычныя супярэчнасці.
  2. Палажэнне, пры якім адно (выказванне, думка, учынак) выключае другое, не сумяшчальнае з ім.

    • С. у поглядах.
  3. Выказванне або ўчынак, накіраваны супраць каго-, чаго-н.

    • Дух супярэчнасці (імкненне зрабіць не так, а зусім інакш).
  4. Процілегласць інтарэсаў.

    • Класавыя супярэчнасці.

супярэчны, .

Які супярэчыць чаму-н.

  • Супярэчныя думкі, погляды.

супярэчыць, ; незак.

  1. Пярэчыць, не згаджаючыся з кім-н.

    • С. бацьку.
  2. Не адпавядаць, маючы ў сабе супярэчнасці.

    • Паказанні сведак супярэчылі адно аднаму.

сура, , ж.

Раздзел Карана.

суравізна, , ж. (спец.).

Неапрацаваная тканіна, пража.

Прамыўка суравізны.

суравы, .

Пра тканіну, ніткі: грубы, нябелены.

  • Суравое палатно.
  • С. абрус (з такой тканіны).

сурагат, , м.

Замяняльнік натуральнага прадукту, прадмета, які толькі часткова мае яго некаторыя ўласцівасці.

  • С. скуры.

|| прым. сурагатны, .