супярэчыць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Пярэчыць, не згаджаючыся з кім-н.
- С. бацьку.
-
Не адпавядаць, маючы ў сабе супярэчнасці.
- Паказанні сведак супярэчылі адно аднаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)