супярэчнасць назоўнік | жаночы род

  1. Узаемадзеянне супрацьпастаўленых і ўзаемазвязаных сутнасцей як крыніц самаруху і развіцця.

    • Дыялектычныя супярэчнасці.
  2. Палажэнне, пры якім адно (выказванне, думка, учынак) выключае другое, не сумяшчальнае з ім.

    • С. у поглядах.
  3. Выказванне або ўчынак, накіраваны супраць каго-, чаго-н.

    • Дух супярэчнасці (імкненне зрабіць не так, а зусім інакш).
  4. Процілегласць інтарэсаў.

    • Класавыя супярэчнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)