Verbum

ссохнуцца, ✂; зак.

1. Перасохнуць, стаць зморшчаным, пакарабаціцца.

   • Боты ссохліся.

2. Высахшы, зацвярдзець, ператварыцца ў камяк.

   • Гліна ссохлася.

3. Сасмягнуць, стаць шурпатым (пра губы).

   • Губы ссохліся.

|| незак. ссыхацца, ✂.

|| наз. ссыханне, ✂.

ссохнуць, ✂; зак.

1. Пра расліны: высахнуць, завянуць, загінуць ад неспрыяльных умоў.

   • Яблыні ссохлі.

2. перан. Стаць худым ад перажыванняў, турбот і пад., зачахнуць (разм.).

   • Ссохла дзяўчына з-за хлопца.

3. Страціць свежасць; сасмягнуць (пра губы).

|| незак. ссыхаць, ✂.

|| наз. ссыханне, ✂.

ссунуцца, ✂; зак.

1. Зрушыцца з месца, спусціцца куды-н.

   • С. з печы.
   • Мех ссунуўся з воза.

2. Сунучыся, зваліцца адкуль-н.

   • Снег ссунуўся са страхі.

3. Рухаючыся, наблізіцца.

   • У суседа раптам ссунуліся бровы.

4. Расслабіўшыся, спаўзці, з’ехаць уніз, набок.

   • Шапка ссунулася на патыліцу.

|| незак. ссоўвацца, ✂.

|| наз. ссоўванне, ✂.

ссунуць, ✂; зак.

1. Зрушыць, скрануць.

   • С. з месца што-н.

2. Сунучы, скінуць што-н., перамясціць.

   • С. салому з воза.
   • С. снег са страхі.

3. Пра галаўны ўбор: перамясціць.

   • С. капялюш на лоб.

4. Сунучы, рухаючы, наблізіць адно да другога.

   • С. сталы.
   • С. бровы.

|| незак. ссоўваць, ✂.

|| наз. ссоўванне, ✂.

ссушыць, ✂; зак.

1. Зрабіць сухім; высушыць.

   • Вятры ссушылі збажыну.
   • С. яблыкі (насушыць).

2. перан. Знясіліць, давесці да крайняй схуднеласці.

   • Каханне ссушыла дзяўчыну.

ссылка, ✂, ж.

1. гл. саслаць.

2. Месца, куды ссылалі палітычных праціўнікаў, якія выступалі супраць дзяржаўнай улады.

   • Сібірская с.

ссыльны, ✂.

1. гл. саслаць.

2. Чалавек, які знаходзіцца ў ссылцы, на пасяленні.

ссыпаць, ✂; зак.

1. Насыпаць або ўсыпаць куды-н.

   • С. бульбу ў склеп.

2. Скінуць уніз, прымусіць упасці (што-н. дробнае, сыпкае).

   • С. зерне з бункера ў машыну.

|| незак. ссыпаць, ✂ і уссыпаць, ✂.

|| наз. ссыпанне, ✂ і ссыпка, ✂.

|| прым. ссыпны, ✂.

• С. пункт.

ссяліць, ✂; зак.

Перасяліць з розных мясцін у адно.

• С. хутары ў вёску.

|| незак. ссяляць, ✂.

|| звар. ссяліцца, ✂.

|| незак. ссяляцца, ✂.

|| наз. ссяленне, ✂.

ссячы, ✂ і ссекчы, ✂; зак.

1. Моцным ударам (якой-н. вострай прылады) аддзяліць ад асновы.

   • С. бярозу.

2. Пасячы на дробныя кавалачкі што-н.

   • С. буракі.

3. Знішчыць каго-, што-н., секучы шаблямі, мячамі.

   • Кавалерысты ссеклі атрад праціўніка.

4. Збіць, рассячы ў многіх месцах.

   • С. пугай карову.
   • Град ссек пасевы (пабіў).

5. Пра насякомых: пакусаць у многіх месцах.

   • Камары ссеклі рукі.

|| незак. ссякаць, ✂.

|| наз. ссяканне, ✂.