Verbum

ссячы, ✂ і ссекчы, ✂; зак.

1. Моцным ударам (якой-н. вострай прылады) аддзяліць ад асновы.

   • С. бярозу.

2. Пасячы на дробныя кавалачкі што-н.

   • С. буракі.

3. Знішчыць каго-, што-н., секучы шаблямі, мячамі.

   • Кавалерысты ссеклі атрад праціўніка.

4. Збіць, рассячы ў многіх месцах.

   • С. пугай карову.
   • Град ссек пасевы (пабіў).

5. Пра насякомых: пакусаць у многіх месцах.

   • Камары ссеклі рукі.

|| незак. ссякаць, ✂.

|| наз. ссяканне, ✂.