Verbum

ярмо, ✂, н.

1. Драўляны хамут для рабочай буйной рагатай жывёлы.

2. адз., перан. Няволя, прыгнёт, уціск (высок.).

   • Вызваліцца ад каланіяльнага ярма.

|| прым. ярэмны, ✂.

ярмолка, ✂, ж.

Маленькая мяккая круглая шапачка без аколышка.

ярус, ✂, м.

1. Рад гарызантальнага размяшчэння прадметаў адзін над другім.

   • Дошкі складзены ў пяць ярусаў.

2. Адзін з сярэдніх або верхніх паверхаў у глядзельнай зале.

   • Ложа другога яруса.

3. Рыбалоўная снасць у выглядзе доўгай вяроўкі з кручкамі (спец.).

4. Пласт зямной кары (спец.).

|| прым. ярусны, ✂.

ярчэць, ✂; зак.

Станавіцца больш яркім, ззяць, зіхацець.

• Зоркі ярчэюць у цемры.
• Зрок ярчэе (перан. становіцца больш выразным).

|| зак. паярчэць, ✂.

яршысты, ✂.

1. Шчаціністы, віхрасты, які тырчыць угару (пра валасы).

   • Яршыстыя бровы.

2. перан. Няўступчывы, задзірысты.

   • Я. хлопец.

|| наз. яршыстасць, ✂.

яршыцца, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца яршыстым (у 2 знач.), задзірлівым, праяўляць гарачнасць.

• У густым голлі грушы яршыліся вераб’і.

ярына, ✂, ж.

Аднагадовыя сельскагаспадарчыя культуры, якія высяваюцца вясной і выспяваюць летам ці восенню ў год сяўбы.

• Пасеяць ярыну.

ярысты, ✂.

З вялікай колькасцю яроў, пасечаны ярамі.

• Ярыстая мясцовасць.

|| наз. ярыстасць, ✂.

ярыца, ✂, ж.

Яравое жыта.