Verbum

здаволіць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і задаволіць.

|| незак. здавальняць, ✂ і здавольваць, ✂.

здагадацца, ✂; зак.

Зразумець, прыйсці да правільнай думкі.

|| незак. здагадвацца, ✂.

здагадка, ✂, ж.

1. Меркаванне, заснаванае на верагоднасці, магчымасці чаго-н.

   • Ваша з. правільная: так і было.

2. Кемлівасць, здольнасць улоўліваць сутнасць справы (разм.).

   • У гэтай справе патрэбна з.

здагадлівы, ✂.

Кемлівы, які лёгка знаходзіць правільнае рашэнне.

• Здагадлівае дзіця.

|| наз. здагадлівасць, ✂.

здалёк, ✂ і здалёку), прысл.

З далёкай адлегласці ці з аддаленага месца, далёкай мясцовасці.

• Вёска відаць з.
• Пачаць размову з. (перан. не прыступаючы адразу да сутнасці справы).

здань, ✂, ж.

Вобраз каго-, чаго-н., які ўзнікае ва ўяўленні, прывід, тое, што здаецца.

• Начныя здані.
• Перажытае чаргавалася з нейкімі зданямі.

здаравенны, ✂ (разм.).

1. Высокага росту і моцнага целаскладу.

   • З. мужчына.

2. Вельмі вялікі, велізарны (пра рэчы, прадметы).

   • Здаравеннае палена.

здаравець, ✂; незак.

Станавіцца здаравейшым.

|| зак. паздаравець, ✂.

здаравіла, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Тое, што і здаравяка.

здаравяка, ✂ і здаравяк, ✂, м. (разм.).

Чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы.

|| ж. здаравячка, ✂.