Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

збруя, , ж.

Прыналежнасці для запрагання каня, вупраж.

|| прым. збруевы, і збруйны, .

збрысці, ; зак. (разм.).

Сысці куды-н., пакінуўшы сваё месца.

  • Цяля некуды збрыло.

збрыць, ; зак.

Зрэзаць брытвай.

  • З. бараду.

|| незак. збрываць, .