Verbum

дрыжаць, ✂; незак.

1. Трэсціся, калаціцца (ад выбухаў і пад.).

   • Шыбы дрыжаць.
   • Зямля дрыжыць пад нагамі.

2. Быць ахопленым дрыжыкамі.

   • Д. ад холаду.
   • Рукі дрыжаць.

3. Гучаць перарывіста, няроўна.

   • Голас дрыжыць.

4. Мільгаць, трымцець.

   • Зоркі дрыжаць у небе.

5. перан., за каго-што і над кім-чым. Ахоўваць, баючыся за каго-, што-н., за захаванасць чаго-н.

   • Д. за свае дзіця.
   • Д. над кожнай капейкай (за кожную капейку).

6. перан., перад кім-чым. Баяцца каго-, чаго-н.

   • Д. перад самадурам.

|| наз. дрыжанне, ✂.

|| прым. дрыжальны, ✂.

• Д. параліч.

дрыжачы, ✂.

Які дрыжыць.

• Дрыжачыя рукі.
• Д. голас.

дрыжыкі, ✂.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, хваравітага стану і пад.).

• Д. бяруць.
• У дрыжыкі кідае.

дрызіна, ✂, ж.

Механічная чыгуначная машына, якая рухаецца па рэйках уручную або з дапамогай рухавіка.

|| прым. дрызінны, ✂.

дрыль, ✂, м.

Інструмент для свідравання дзірак у метале, дрэве і пад.

• Электрычны д.

|| прым. дрыльны, ✂.

дрыляваць, ✂; незак.

Свідраваць пры дапамозе дрыля.

дрымота, ✂, ж.

Паўсон; стан, пры якім хіліць на сон.

• Агарнула д.

|| прым. дрымотны, ✂.

• Д. стан.

дрымучы, ✂.

Густы, глухі, цяжкапраходны (пра лес).

• Д. бор цягнуў адвечную песню.

дрындушка, ✂, ж. (разм.).

1. Частушка, прыпеўка.

   • Святочную цішыню парушалі вясёлыя дрындушкі.

2. Якая-н. драбніца, цацка, бразготка.

   • На падлозе валяліся розныя дрындушкі.

дрынкаць, ✂; незак. (разм.).

Няўмела іграць на музычным інструменце.

• Д. на гітары.

|| наз. дрынканне, ✂.