дрындушка назоўнік | жаночы род | размоўнае
-
Частушка, прыпеўка.
- Святочную цішыню парушалі вясёлыя дрындушкі.
-
Якая-н. драбніца, цацка, бразготка.
- На падлозе валяліся розныя дрындушкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)