дрындушка, ✂, ж. (разм.).

  1. Частушка, прыпеўка.

    • Святочную цішыню парушалі вясёлыя дрындушкі.

  2. Якая-н. драбніца, цацка, бразготка.

    • На падлозе валяліся розныя дрындушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)