Verbum

дробязны, ✂.

1. Які надае вялікае значэнне пусцякам, дробязі.

   • Д. чалавек.

2. Нязначны, неістотны.

   • Д. факт.
   • Дробязныя спрэчкі.

|| наз. дробязнасць, ✂.

дробязь, ✂, ж.

1. зб. Прадметы малой велічыні; дробны тавар.

   • Прадавалася розная д.: іголкі, ніткі, напарсткі, аплікі.

2. зб. Жывыя істоты дробнага памеру.

   • Добрая рыба не бралася, клявала адна д.

3. зб. Дробныя грошы, манеты.

   • У кішэні пазвоньвала д.

4. Што-н. не маючае істотнага значэння; пусцяк.

   • Гэта д.

дровы, ✂.

Распілаваныя і паколатыя дрэвы, якія ідуць на паліва.

• Сухія д.
• Калоць д.

◊

• Наламаць дроў (разм.) — нарабіць памылак, недарэчнасцей.

• Хто ў лес, хто па дровы (прыказка) — нязладжана, уразброд.

|| ласк. дроўцы, ✂.

|| прым. дрывяны, ✂.

• Д. склад.
• Дрывяная павець.
• Дрывяное ацяпленне.

дрогкі, ✂.

Такі, які трасецца, а таксама які выклікае ўздрыгванне.

• Дрогкія калёсы.
• Дрогкая дарога.
• Дрогка (прысл.) ехаць.

|| наз. дрогкасць, ✂.

дрожджы, ✂, ж.

Рэчыва з мікраскапічных грыбкоў, якое выклікае браджэнне.

• Піўныя д.

◊

• Як на дражджах (разм.) — вельмі хутка; (расці, паднімацца).

|| прым. дражджавы, ✂.

дрожкі, ✂.

Лёгкі адкрыты рысорны экіпаж.

• Бегавыя д.

|| прым. дрожачны, ✂.

дрозд, ✂, м.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных.

• Чорны д.

• Даць дразда (разм.) —

  1. вызначыцца хвацкасцю, зухаватасцю ў танцах, гульнях;
  2. адчытаць, вылаяць каго-н. за што-н.

|| прым. драздовы, ✂.

• Сямейства драздовых (наз.).

дрот, ✂, м.

Металічны выраб у выглядзе гібкай ніці.

• Медны д.
• Калючы д.

|| памянш. дроцік, ✂.

|| прым. драцяны, ✂.

дроцік, ✂, м.

Старадаўняя кідальная зброя ў выглядзе кап’я на кароткім дрэўку.