дробязь, , ж.

  1. зб. Прадметы малой велічыні; дробны тавар.

    • Прадавалася розная д.: іголкі, ніткі, напарсткі, аплікі.
  2. зб. Жывыя істоты дробнага памеру.

    • Добрая рыба не бралася, клявала адна д.
  3. зб. Дробныя грошы, манеты.

    • У кішэні пазвоньвала д.
  4. Што-н. не маючае істотнага значэння; пусцяк.

    • Гэта д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)