дрозд, , м.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных.

  • Чорны д.

  • Даць дразда (разм.) —

    1. вызначыцца хвацкасцю, зухаватасцю ў танцах, гульнях;
    2. адчытаць, вылаяць каго-н. за што-н.

|| прым. драздовы, .

  • Сямейства драздовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)