Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

богаслужэ́нне, , н.

Адпраўленне служыцелямі культу рэлігійных абрадаў у царкве; царкоўная служба.

|| прым. богаслужэбны, .

богатвары́ць, ; незак.

Бязмежна любіць.

  • Б. мастацтва.

бо́дня, , ж. (спец.).

Шырокае металічнае вядро для падняцця пароды ў шахтах.

|| прым. бодневы, .

боегало́ўка, , ж.

Частка баявой ракеты, якая ўключае зарад, узрывальнікі і сістэму саманавядзення.

  • Ядзерная б.

боегато́ўнасць, , ж.

Гатоўнасць да вядзення баявых дзеянняў.

боезабеспячэ́нне, , н.

Забеспячэнне войск узбраеннем і боепрыпасамі.

боепрыпа́сы, , м.

Баявыя прыпасы: міны, снарады, патроны, бомбы і пад.

бо́жухна, , м. (разм.).

Ужыв. як форма звароту да бога.

бой1, , м.

  1. гл. біцца, біць.

  2. Узброенае сутыкненне, бітва.

    • Наступальны б.
  3. Барацьба спартыўная, спаборніцтва.

    • Кулачны б.
  4. перан. Змаганне з тым, што перашкаджае ў жыцці і працы.

    • Б. з недахопамі.

бой2, , м.

Бітая пасуда, шкло і пад.

  • Цагляны б.