Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

безадры́ўны, .

Які адбываецца без адрыву ад асноўнай дзейнасці.

  • Безадрыўная вучоба.

|| наз. безадрыўнасць, .

безалкаго́льны, .

Які не змяшчае ў сабе алкаголю.

  • Б. напітак.

безапеляцы́йны, .

  1. Які не дапускае апеляцыі.

    • Безапеляцыйнае рашэнне.
  2. Катэгарычны, які не дапускае пярэчанняў.

    • Б. тон.

|| наз. безапеляцыйнасць, .

безасабо́вы, .

У граматыцы: які не дапускае ўжыванне дзейніка.

  • Б. дзеяслоў.
  • Б. сказ.

|| наз. безасабовасць, .

безасцюко́вы, .

Які не мае асцюкоў.

  • Безасцюковая пшаніца.

безбацько́ўства, , н.

Жыццё і выхаванне дзіцяці без бацькі.

безбіле́тны, .

Які не мае білета (у 1 знач.).

  • Б. пасажыр.

безбярэ́жны, .

Такі шырокі, што не відаць берагоў; неаглядны, бязмежны.

  • Безбярэжная пустыня.
  • Безбярэжнае мора.

|| наз. безбярэжнасць, .

безвітамі́нны, .

У якім адсутнічаюць вітаміны.

  • Б. прадукт.

безвыніко́вы, .

Які не дае жаданых вынікаў; беспаспяховы.

|| наз. безвыніковасць, .