безасабо́вы, ✂.

У граматыцы: які не дапускае ўжыванне дзейніка.

  • Б. дзеяслоў.
  • Б. сказ.

|| наз. безасабовасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)