Verbum

дрэнны, ✂.

1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; проціл. добры.

   • Дрэнныя прадукты.
   • Д. почырк.
   • Дрэннае надвор’е.
   • Дрэннае абсталяванне.
   • Д. гаспадар.
   • Дрэнныя суседзі.
   • Дрэннае здароўе.
   • Дрэнна (прысл.) ляжыць што-н. (дрэнна прыбрана, можна ўкрасці).
   • Здарылася найгоршае (наз.) з усяго, што можна было чакаць.

2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

   • Д. ўчынак.
   • Дрэнныя паводзіны.
   • Д. чалавек.

3. Недастатковы, малы.

   • Дрэнныя даходы.
   • Дрэнная ўцеха.

4. Неспрыяльны, які не прадвяшчае нічога добрага.

   • Дрэннае прадчуванне.
   • Дрэнныя аналізы крыві.

5. дрэнна каму, у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

   • Хвораму сёння дрэнна.
   • Дрэнна на душы.

6. дрэнна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.

дрэнь, ✂, ж. (разм.).

1. зб. Розныя непрыгодныя рэчы, хлам.

   • Поўныя кішэні ўсякай дрэні.

2. Што-н. нядобрае, непрыемнае.

   • Усю ноч нейкая д. снілася.

3. у знач. вык. Пра каго-, што-н. кепскае, нікчэмнае.

   • Надвор’е — д.
   • Токар з яго — д.

дрэсіраваць, ✂; незак.

Прывучаць жывёл да выканання якіх-н. дзеянняў.

• Д. тыграў.
• Д. сабак.

|| зак. выдрэсіраваць, ✂.

|| наз. дрэсіроўка, ✂.

дрэсіроўшчык, ✂, м.

Той, хто займаецца дрэсіроўкай.

• Д. звяроў.

|| ж. дрэсіроўшчыца, ✂.

|| прым. дрэсіроўшчыцкі, ✂.

дрэўка, ✂, н.

Выструганая палка, да якой прымацоўваецца сцяг.

|| прым. дрэўкавы, ✂.

дрэўны, ✂.

Які здабываецца з дрэва.

• Дрэўная смала.