дрэнны прыметнік

  1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; процілегласць добры.

    • Дрэнныя прадукты.
    • Д. почырк.
    • Дрэннае надвор’е.
    • Дрэннае абсталяванне.
    • Д. гаспадар.
    • Дрэнныя суседзі.
    • Дрэннае здароўе.
    • Дрэнна (прыслоўе) ляжыць што-н. (дрэнна прыбрана, можна ўкрасці).
    • Здарылася найгоршае (назоўнік) з усяго, што можна было чакаць.

  2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

    • Д. ўчынак.
    • Дрэнныя паводзіны.
    • Д. чалавек.

  3. Недастатковы, малы.

    • Дрэнныя даходы.
    • Дрэнная ўцеха.

  4. Неспрыяльны, які не прадвяшчае нічога добрага.

    • Дрэннае прадчуванне.
    • Дрэнныя аналізы крыві.

  5. дрэнна каму, у знач. выказніка: Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

    • Хвораму сёння дрэнна.
    • Дрэнна на душы.

  6. дрэнна, нескланяльнае, н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)