Verbum

дрэнны, ​^✂.

1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; проціл. добры.

   • Дрэнныя прадукты.
   • Д. почырк.
   • Дрэннае надвор’е.
   • Дрэннае абсталяванне.
   • Д. гаспадар.
   • Дрэнныя суседзі.
   • Дрэннае здароўе.
   • Дрэнна (прысл.) ляжыць што-н. (дрэнна прыбрана, можна ўкрасці).
   • Здарылася найгоршае (наз.) з усяго, што можна было чакаць.

2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

   • Д. ўчынак.
   • Дрэнныя паводзіны.
   • Д. чалавек.

3. Недастатковы, малы.

   • Дрэнныя даходы.
   • Дрэнная ўцеха.

4. Неспрыяльны, які не прадвяшчае нічога добрага.

   • Дрэннае прадчуванне.
   • Дрэнныя аналізы крыві.

5. дрэнна каму, у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

   • Хвораму сёння дрэнна.
   • Дрэнна на душы.

6. дрэнна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.