дрэнь, ✂, ж. (разм.).

  1. зб. Розныя непрыгодныя рэчы, хлам.

    • Поўныя кішэні ўсякай дрэні.

  2. Што-н. нядобрае, непрыемнае.

    • Усю ноч нейкая д. снілася.

  3. у знач. вык. Пра каго-, што-н. кепскае, нікчэмнае.

    • Надвор’е — д.
    • Токар з яго — д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)