Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

беркуцяня́, і беркуцянё, , н.

Птушаня беркута.

берэ́йтар, , м. (спец.).

  1. Аб’ездчык верхавых коней.

  2. Спецыяліст, які вучыць верхавой яздзе.

|| прым. берэйтарскі, .

берэ́т, , м.

Круглая мяккая шапачка без казырка.

  • Мужчынскі б.

|| памянш. берэцік, .

|| прым. берэтны, .

бесказы́рка, , ж.

Шапка з цвёрдым аколышам без казырка.

  • Матросы ў белых бесказырках.

бескане́чнасць, , ж.

  1. гл. бесканечны.

  2. Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную.

бескане́чны, .

  1. Які не мае пачатку і канца; бязмежны.

    • Бесканечная сусветная прастора.
    • Б. дроб (дроб з неабмежаванай колькасцю дзесятковых знакаў; спец.).
  2. Празмерна доўгі, бясконцы.

    • Бесканечныя далі.
    • Бесканечныя перагаворы.

бескантро́льны, .

Які нікім не кантралюецца.

  • Бескантрольная дзейнасць.

|| наз. бескантрольнасць, .

бесканфлі́ктны, .

Пазбаўлены канфлікту (канфліктаў).

  • Бесканфліктная сітуацыя.

|| наз. бесканфліктнасць, .

бескары́слівы, .

Які не звязаны з асабістай выгадай.

  • Б. чалавек.
  • Б. ўчынак.

|| наз. бескарыслівасць, .

бескары́сны, .

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

  • Б. занятак.

|| наз. бескарыснасць, .