бескане́чнасць,
-
гл. бесканечны. -
Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бескане́чнасць,
Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)