Verbum

кіснуць, ✂; незак.

1. Рабіцца кіслым ад браджэння.

   • Смятана кісне ў цёплым месцы.

2. перан. Быць паніклым, вялым (разм.).

   • Не к. трэба, а сур’ёзна займацца чым-н. цікавым.

|| зак. пракіснуць, ✂.

кіста, ✂, ж.

Полая пухліна, напоўненая звычайна вадкасцю.

|| прым. кістозны, ✂.

кісцень, ✂, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

• Разбойнік з кісцянём.

кісць, ✂, ж.

Частка рукі ад запясця да канца пальцаў.

|| прым. кісцевы, ✂.

• Кісцевае раненне.

кісяя, ✂, ж.

Празрыстая тонкая тканіна.

|| прым. кісейны, ✂.

• Кісейная сукенка.
• Кісейная паненка (перан. манерная дзяўчына з мяшчанскімі поглядамі; іран.).

кіт​¹, ✂, м.

1. Вялікая марская млекакормячая жывёліна, знешне падобная на рыбу.

   • Зубатыя кіты.

2. часцей мн., перан. Чалавек, на якім трымаецца ўся справа.

   • Кіты навукі.
   • Кіты сучаснай касманаўтыкі.

|| прым. кітовы, ✂.

• К. вус.

кіт​², ✂, м.

Замазка для акон.

кітабоец, ✂, м.

Судна для кітабойнага промыслу.

кітабой, ✂, м.

Марак, які займаецца промыслам кітоў.

кітабойны, ✂.

Звязаны з промыслам кітоў.

• Кітабойная флатылія.
• К. промысел.