Verbum

скоўзаць, ✂; зак. (разм.).

1. Коўзаннем, трэннем сцерці верхні слой чаго-н.

   • С. падэшвы.
   • С. палазы ў санях.

2. Качаючыся, пакамячыць што-н.

   • С. пасцель.

|| незак. скоўзваць, ✂.

скоцісты, ✂.

Спадзісты, адхонны.

• С. бераг возера.

|| наз. скоцістасць, ✂.

скошваць​¹, ✂; незак.

Тое, што і касіць 1 (у 1 знач.).

скошваць​², ✂; незак.

Тое, што і касіць 2 (у 1 знач.).

скрабаць, ✂ і скрэбаць, ✂; незак. (разм.).

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

• У запечку скрабае мыш.

|| наз. скрабанне, ✂.

скрабло, ✂, м.

Тое, што і скрэбла.

скрабніца, ✂, ж.

Металічная шчотка для чысткі коней.

скрабок, ✂, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго-н.

2. Вялікі шуфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога-н. сыпкага матэрыялу.

   • С. аўтапагрузчыка.

|| прым. скрабковы, ✂.

• С. транспарцёр.

скрадвацца, ✂; незак.

Рабіцца непрыкметным.

• Пры цьмяным святле скрадваюцца недахопы рамонту кватэры.

скрадваць, ✂; незак.

Рабіць менш выразным, прыкметным.

• Касцюм скрадвае недахопы фігуры.