скрабаць (скрэбаць) дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

  • У запечку скрабае мыш.

|| назоўнік: скрабанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)