Verbum

звыш, прыназ.

Ужыв. пры абазначэнні перавышэння якой-н. меры.

• З. плана.
• З. ста чалавек.

звыш...

Першая частка складаных слоў, якая абазначае перавышэнне якой-н. меры, мяжы, самую высокую ступень чаго-н., напр. звышкамплектны, звышметкі, звыштрывалы.

звышгукавы, ✂.

Які перавышае скорасць гуку.

• Звышгукавая скорасць.
• З. самалёт.

звышнатуральны, ✂.

1. У містычным уяўленні: які не тлумачыцца натуральным чынам, дзівосны.

   • Звышнатуральныя сілы.

2. Які перавышае звычайную меру чаго-н., незвычайны (разм.).

   • Звышнатуральная хуткасць.

|| наз. звышнатуральнасць, ✂.

звышновы:

• Звышновая зорка (спец.) — зорка, якая дае раптоўную ўспышку з надзвычай яркім бляскам.

звышпланавы, ✂.

Зроблены, выраблены звыш плана.

• Звышпланавыя пастаўкі.

звышпрыбытак, ✂, м.

Прыбытак, які перавышае сярэдні прыбытак.

• З. манаполіі.

звыштэрміновы, ✂.

1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну.

   • Звыштэрміновая служба.

2. m>наз. Той, хто добраахвотна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

звышурочны, ✂.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

   • Звышурочная работа.

2. звышурочныя, -ых. Плата за звышурочную работу.

   • Атрымаць звышурочныя.

звышчалавек, ✂, м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.