Verbum

рыхтаваць, ✂; незак.

1. Рабіць годным, гатовым для чаго-н. (для выкарыстання, ужывання, для ажыццяўлення чаго, для работы).

   • Р. глебу пад пасевы.
   • Р. хворага да аперацыі.
   • Р. кадры.

2. Працаваць над выкананнем чаго-н., распрацаваць што-н.

   • Р. матэрыялы для даклада.
   • Р. дыпломную работу.

3. Збірацца, намервацца зрабіць што-н., задумваць што-н.

   • Р. удар па праціўніку.

4. Варыць ежу, гатаваць.

   • Р. вячэру.

рыхтык, прысл. (разм.).

Правільна, якраз, дакладна (таксама, такі самы).

• Зраблю р. так, як ты сказаў.
• Сын — р. бацька (у знач. нязм. прым.).

рыцар, ✂, м.

1. У сярэдневяковай Еўропе: феадал, які належаў да ваенна-землеўладальніцкага саслоўя, а таксама цяжка ўзброены воін, які знаходзіўся ў васальнай залежнасці ад свайго сюзерэна.

   • Р. журботнага вобраза (пра Дон-Кіхота, героя рамана Сервантэса).
   • Р. без страху і дакору (перан. пра смелага, ва ўсім бездакорнага чалавека; высок.).
   • Р. плашча і кінжала (перан. тайны грабежнік і забойца; кніжн.).

2. перан. Самаадданы, высакародны чалавек (высок.).

   • Р. рэвалюцыі.

|| прым. рыцарскі, ✂.

• Рыцарскія даспехі.
• Р. ўчынак.

рыцарства, ✂, н.

1. зб. У феадальнай Еўропе: прывілеяванае ваенна-землеўладальніцкае саслоўе, рыцары (у 1 знач.).

2. Самаадданасць, высакародства (кніжн.).

   • Праявіць Р.

рыцца, ✂; незак.

1. Капацца ў чым-н. рыхлым, сыпкім (пра жывёл).

   • На пожні рыліся свінні.

2. перан. Перабіраць, перакладваць што-н. (звычайна шукаючы што-н.).

   • Р. ў шуфлядзе.

рыцына, ✂, ж.

Алей, які здабываецца з насення клешчавіны і ўжываецца як слабіцельнае.

|| прым. рыцынавы, ✂.

рыць, ✂; незак.

1. Капаць, раскопваць рыхлае, сыпкае (лычом, рылам); капаючы, даставаць з зямлі, вырываць.

   • Свіння рые пожню.
   • Дзік рые бульбу.

2. Вымаючы зямлю, рабіць паглыбленне (пра жывёл).

   • Барсук рые нару.

|| зак. вырыць, ✂.

• В. нару.

|| наз. рыццё, ✂.

рычаг, ✂, м.

1. Устройства, якое мае пункт апоры і служыць для ўраўнаважвання большай сілы пры дапамозе меншай, а таксама для выканання якой-н. работы.

   • Падважыць груз рычагом.
   • Р. скорасці.
   • Рычагі кіравання (таксама перан.).

2. перан. Сродак, якім можна паўздзейнічаць на каго-, што-н., прывесці каго-, што-н. у рух.

   • Пісьменнасць — р. культуры.

|| памянш. рычажок, ✂.

|| прым. рычажны, ✂.

• Р. механізм.

рыштаванне, ✂, н.

Часовае збудаванне з дошак, стоек або металічных трубак, якое ўстанаўліваецца ўздоўж сцен для будаўнічых або рамонтных работ.

• Будынак у рыштаванні.

рышток, ✂, м.

Жалабок, канаўка сцёку вады.

• Прыдарожныя рышткі.