Verbum

ямка, ✂, ж.

1. гл. яма.

2. Невялікае паглыбленне на чым-н., у чым-н.

   • Ямкі на шчочках.

3. Ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, замятаюць попел.

|| памянш. ямачка, ✂.

ямскі, ✂ (уст.).

1. гл. ям.

2. Звязаны з перавозкай на конях пошты, грузаў і пасажыраў.

   • Ямская тройка.

ямшчык, ✂, м.

Фурман на ямскіх конях.

|| прым. ямшчыцкі, ✂.

яно, нескл., н. (разм.).

1. Ужыв. ў знач. займ. «гэта».

   • Я. і відаць.
   • Так я. і выйшла.

2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы.

   • Я. добра пасядзець у цяньку.
   • Вось я. што! (вось, значыць, у чым справа!).

янот, ✂, м.

Пушны звярок з цёмна-жоўтым каштоўным футрам, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. янотавы, ✂.

янтар, ✂, м.

Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын.

• Пярсцёнак з янтаром.

|| прым. янтарны, ✂.

• Янтарныя пацеркі (з янтару).
• Я. колер (залаціста-жоўты).

янтарна-...

Першая частка складаных слоў са знач. з янтарным, празрыста-жоўтым адценнем, напр. янтарна-аранжавы, янтарна-жоўты, янтарна-карычневы.

янычары, ✂, м.

Прывілеяваная пяхота ў султанскай Турцыі, якая выкарыстоўвалася звычайна ў якасці паліцэйскіх, карных войск.

|| прым. янычарскі, ✂.

японцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. японка, ✂.

|| прым. японскі, ✂.

яр, ✂, м.

Круты бераг, роў, лагчына.

• Глыбокі я.