ямка назоўнік | жаночы род

  1. гл. яма.

  2. Невялікае паглыбленне на чым-н., у чым-н.

    • Ямкі на шчочках.

  3. Ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, замятаюць попел.

|| памяншальная форма: ямачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)