Verbum

лепразорый, ✂, м.

Лячэбная ўстанова для хворых на праказу (лепру).

лепта, ✂, ж.

1. Дробная манета ў Грэцыі.

2. перан. Пасільны ўклад у якую-н. агульную справу.

   • Унесці сваю лепту.

лепш, прысл. і часц.

1. Выш. ст. да прысл. добра.

   • Вучыцца л. за іншых.

2. у знач. вык., каму. Аб паляпшэнні стану хворага.

   • Хвораму стала л.

3. у знач. часц. Служыць для ўзмацнення просьбы, парады і пад.

   • Пойдзем л. дамоў.
   • Л. цярпець самому, чым бяду зрабіць другому (прыказка).

◊

• Лепш (і) не трэба (разм.) — ужываецца для абазначэння высокай, найвышэйшай ступені чаго-н.

• Лепш сказаць (у знач. пабочн.) — дакладней, праўдзівей кажучы.

• Лепш позна, як ніколі — ужываецца як апраўданне пры запозненым выкананні чаго-н.

лепшаць, ✂; незак.

Станавіцца лепшым.

|| зак. палепшаць, ✂.

лепшчык, ✂, м.

Спецыяліст па лепцы.

|| ж. лепшчыца, ✂.

лепшы, ✂.

Найвыш. і выш. ст. да добры.

• Самае лепшае насенне.
• Лепшыя людзі вытворчасці.

◊

• У лепшым выпадку (разм.) — пры самых спрыяльных абставінах.

лепятаць, ✂; незак.

Гаварыць невыразна, нязвязна (пра мову дзяцей).

• Дзіця ляпеча.

|| зак. пралепятаць, ✂.

|| наз. лепятанне, ✂.

лес, ✂, м.

1. Масіў зямлі, зарослы дрэвамі.

   • Дрымучы л.
   • Чорны л. (лісцевы; спец.).
   • Чырвоны л. (хваёвы; спец.).
   • Як у лесе (перан. нічога не разумець, не разбірацца).
   • Навука для яго — цёмны л. (перан. абсалютна незнаёмае, незразумелае).

   • Лесам (прысл.) ішоў, а дроў не бачыў (прыказка).

2. зб. Спілаваныя дрэвы як будаўнічы матэрыял.

3. перан. Як выражэнне мноства.

   • Л. рук.

|| памянш. лясок, ✂.

|| прым. лясны, ✂.

леса...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да лесу, да лясной гаспадаркі, лясны, напр. лесагадавальнік, лесазнаўства, лесанасенны, лесапасадкі, лесаразвядзенне, лесаўпарадкаванне, лесаўчастак, лесаапрацоўчы, лесагандаль, лесаматэрыял, лесапавал, лесанарыхтоўшчык;
2. які змяшчае лес (у 1 знач.), які існуе разам з лесам (у 1 знач.), напр. лесалуг, лесапарк, лесастэп, лесатундра, лесакустовы, лесагорны.

лесаахова, ✂, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на зберажэнне лесу як прыроднага багацця, на гаспадарчы догляд ляснога масіву, на барацьбу са знішчальнікамі лесу.