Verbum

лес, ✂, м.

1. Масіў зямлі, зарослы дрэвамі.

   • Дрымучы л.
   • Чорны л. (лісцевы; спец.).
   • Чырвоны л. (хваёвы; спец.).
   • Як у лесе (перан. нічога не разумець, не разбірацца).
   • Навука для яго — цёмны л. (перан. абсалютна незнаёмае, незразумелае).

   • Лесам (прысл.) ішоў, а дроў не бачыў (прыказка).

2. зб. Спілаваныя дрэвы як будаўнічы матэрыял.

3. перан. Як выражэнне мноства.

   • Л. рук.

|| памянш. лясок, ✂.

|| прым. лясны, ✂.

леса...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да лесу, да лясной гаспадаркі, лясны, напр. лесагадавальнік, лесазнаўства, лесанасенны, лесапасадкі, лесаразвядзенне, лесаўпарадкаванне, лесаўчастак, лесаапрацоўчы, лесагандаль, лесаматэрыял, лесапавал, лесанарыхтоўшчык;
2. які змяшчае лес (у 1 знач.), які існуе разам з лесам (у 1 знач.), напр. лесалуг, лесапарк, лесастэп, лесатундра, лесакустовы, лесагорны.

лесаахова, ✂, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на зберажэнне лесу як прыроднага багацця, на гаспадарчы догляд ляснога масіву, на барацьбу са знішчальнікамі лесу.

лесаахоўны, ✂.

1. Які накіраваны на ўсебаковую ахову лесу.

   • Лесаахоўная станцыя.

2. Які прызначаны для засцярогі сельскагаспадарчых культур.

   • Лесаахоўная зона.

лесавік, ✂, м.

1. Чалавек, які жыве ў лесе, займаецца паляваннем (разм.).

2. У міфалогіі: чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе і наводзіць жахі як нячыстая сіла.

лесавод, ✂, м.

Спецыяліст па лесаводству.

лесаводства, ✂, н.

Вырошчванне лясоў, а таксама навука аб лясной гаспадарцы.

|| прым. лесаводчы, ✂.

лесавоз, ✂, м.

Судна або аўтамашына для перавозкі лесу.

|| прым. лесавозны, ✂.

лесагадавальнік, ✂, м.

Месца, дзе вырошчваюць саджанцы драўняных і кустовых раслін.

лесагандаль, ✂, м.

Гандаль лесам, лесаматэрыяламі.