Verbum

лепей, прысл. (разм.).

Тое, што і лепш.

лепет, ✂, м.

Няскладная, невыразная мова, уласцівая дзецям.

• Л. дзіцяці.

лепка, ✂, ж.

1. гл. ляпіць.

2. Якасць апрацоўкі, выяўленне аб’ёмнасці (скульптуры, малюнка).

   • Цудоўная л.

3. Тое, што вылеплена.

   • Сцены вызначаліся прыгожай лепкай.

лепразорый, ✂, м.

Лячэбная ўстанова для хворых на праказу (лепру).

лепта, ✂, ж.

1. Дробная манета ў Грэцыі.

2. перан. Пасільны ўклад у якую-н. агульную справу.

   • Унесці сваю лепту.

лепш, прысл. і часц.

1. Выш. ст. да прысл. добра.

   • Вучыцца л. за іншых.

2. у знач. вык., каму. Аб паляпшэнні стану хворага.

   • Хвораму стала л.

3. у знач. часц. Служыць для ўзмацнення просьбы, парады і пад.

   • Пойдзем л. дамоў.
   • Л. цярпець самому, чым бяду зрабіць другому (прыказка).

◊

• Лепш (і) не трэба (разм.) — ужываецца для абазначэння высокай, найвышэйшай ступені чаго-н.

• Лепш сказаць (у знач. пабочн.) — дакладней, праўдзівей кажучы.

• Лепш позна, як ніколі — ужываецца як апраўданне пры запозненым выкананні чаго-н.

лепшаць, ✂; незак.

Станавіцца лепшым.

|| зак. палепшаць, ✂.

лепшчык, ✂, м.

Спецыяліст па лепцы.

|| ж. лепшчыца, ✂.

лепшы, ✂.

Найвыш. і выш. ст. да добры.

• Самае лепшае насенне.
• Лепшыя людзі вытворчасці.

◊

• У лепшым выпадку (разм.) — пры самых спрыяльных абставінах.

лепятаць, ✂; незак.

Гаварыць невыразна, нязвязна (пра мову дзяцей).

• Дзіця ляпеча.

|| зак. пралепятаць, ✂.

|| наз. лепятанне, ✂.