лепш прыслоўе | часціца

  1. Выш. ст. да прыслоўе добра.

    • Вучыцца л. за іншых.
  2. у знач. выказніка, каму. Аб паляпшэнні стану хворага.

    • Хвораму стала л.
  3. у знач. часціца: Служыць для ўзмацнення просьбы, парады і пад.

    • Пойдзем л. дамоў.
    • Л. цярпець самому, чым бяду зрабіць другому (прыказка).

Фразеалагізмы:

  • Лепш (і) не трэба (размоўнае) — ужываецца для абазначэння высокай, найвышэйшай ступені чаго-н.
  • Лепш сказаць (у знач. пабочн.) — дакладней, праўдзівей кажучы.
  • Лепш позна, як ніколі — ужываецца як апраўданне пры запозненым выкананні чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)