Verbum

лепш, прысл. і часц.

1. Выш. ст. да прысл. добра.

   • Вучыцца л. за іншых.

2. у знач. вык., каму. Аб паляпшэнні стану хворага.

   • Хвораму стала л.

3. у знач. часц. Служыць для ўзмацнення просьбы, парады і пад.

   • Пойдзем л. дамоў.
   • Л. цярпець самому, чым бяду зрабіць другому (прыказка).

◊

• Лепш (і) не трэба (разм.) — ужываецца для абазначэння высокай, найвышэйшай ступені чаго-н.

• Лепш сказаць (у знач. пабочн.) — дакладней, праўдзівей кажучы.

• Лепш позна, як ніколі — ужываецца як апраўданне пры запозненым выкананні чаго-н.