лепш прыслоўе | часціца
-
Выш. ст. да прыслоўе добра.
- Вучыцца л. за іншых.
-
у знач. выказніка, каму. Аб паляпшэнні стану хворага.
- Хвораму стала л.
-
у знач. часціца: Служыць для ўзмацнення просьбы, парады і пад.
- Пойдзем л. дамоў.
- Л. цярпець самому, чым бяду зрабіць другому (прыказка).
Фразеалагізмы:
- Лепш (і) не трэба (размоўнае) — ужываецца для абазначэння высокай, найвышэйшай ступені чаго-н.
- Лепш сказаць (у знач. пабочн.) — дакладней, праўдзівей кажучы.
- Лепш позна, як ніколі — ужываецца як апраўданне пры запозненым выкананні чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)