лепка назоўнік | жаночы род

  1. гл. ляпіць.

  2. Якасць апрацоўкі, выяўленне аб’ёмнасці (скульптуры, малюнка).

    • Цудоўная л.
  3. Тое, што вылеплена.

    • Сцены вызначаліся прыгожай лепкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)