Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

я́хкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Брахаць у час пагоні за зайцамі (пра сабаку).

|| наз. я́хканне, -я, н.

яхт... і яхт-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да ваджэння яхтаў, да паруснага спорту, напр.: яхт-клуб, яхтсмен.

я́хта, -ы, ДМ я́хце, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікая і лёгкая спартыўная парусная лодка.

Гоначная я.

2. Невялікае судна для прагулак, спорту.

Маторная я.

|| прым. я́хтавы, -ая, -ае.

яхтсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца парусным спортам.

|| ж. яхтсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. яхтсме́нскі, -ая, -ае.

яхт-клу́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўная арганізацыя, якая займаецца водным, пераважна парусным спортам.

|| прым. яхт-клу́баўскі, -ая, -ае.

яць, -я, м.

Назва літары «Ѣ», што абазначала ў старажытнасці асаблівы гук, які пазней супаў з «е».

На яць (разм., жарт.) — вельмі добра, як патрабуецца.

Выканаць што-н. на яць.

я́частва, -а, н. (разм., іран.).

Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як праяўленне эгаізму.

ячме́нь¹, -ю, м.

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прым. ячме́нны, -ая, -ае і я́чны, -ая, -ае.

Ячменная (і ячная) мука.

ячме́нь², -ю, м.

Гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек.

я́чнішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень¹.