Verbum

эскімо́, нескл., н.

Сметанковае марожанае на падачцы, глазураванае шакададам.

Цыліндрык э.

эскімо́сы, -аў, адз. -мо́с, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва тэрыторыі ад Грэнландыі, палярнага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі да ўсходняга краю Чукоткі.

|| ж. эскімо́ска, -і, ДМ -мо́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. эскімо́скі, -ая, -ае.

эско́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Суправаджэнне любога віду.

Ваенны э.

○

Ганаровы эскорт — група матацыклістаў для суправаджэння афіцыйных замежных дэлегацый.

|| прым. эско́ртны, -ая, -ае.

эску́да, нескл., м. (гіст.).

Грашовая адзінка Партугаліі і некаторых іншых краін.

эскула́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст., жарт.).

Урач, доктар.

Паважаны э.

|| прым. эскула́пскі, -ая, -ае.

эсмі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Скарачэнне: эскадраны мінаносец.

эспадро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўная шабля, якая прымяняецца ў фехтаванні.

|| прым. эспадро́нны, -ая, -ае.

эспаньёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Кароткая і вузкая клінападобная бародка.

эспера́нта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная на аснове граматычных і лексічных элементаў заходнееўрапейскіх моў.

Пісаць на э.

эсперанты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па эсперанта; той, хто карыстаецца мовай эсперанта.

|| ж. эсперанты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эсперанты́сцкі, -ая, -ае.