Verbum

экранава́нне, -я, н. (спец.).

Тое, што і экраніраванне.

экранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Тое, што і экраніраваць.

экранізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Увасобіць на экране які-н. твор мастацтва, не прызначаны спецыяльна для кіно.

Э. спектакль.

|| наз. экранізава́нне, -я, н. і экраніза́цыя, -і, ж.

Э. оперы.

Э. твораў беларускай літаратуры.

экрані́раванне, -я, н. (спец.).

Спосаб аховы, засцярогі каго-, чаго-н. ад пабочнага ўздзеяння, шкоднага ўплыву пры дапамозе экрана.

Цеплавое э.

экрані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Зрабіць (рабіць) экраніраванне.

экра́нны гл. экран.

эксгумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Праводзіць (правесці) эксгумацыю.

Э. труп.

эксгума́цыя, -і, ж. (спец.).

Следчае дзеянне, якое заключаецца ў даставанні трупа з месца пахавання для судовамедыцынскай або крыміналістычнай экспертызы.

|| прым. эксгумацы́йны, -ая, -ае.

экскава́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Землярыйная машына для вымання, перамяшчэння і пагрузкі на транспарт зямлі, пяску, камення і пад.

|| прым. экскава́тарны, -ая, -ае.

экскава́таршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе на экскаватары.

|| ж. экскава́таршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. экскава́таршчыцкі, -ая, -ае.