Verbum

чы́зель

(англ. chisel = долата)

цяжкі культыватар для глыбокага рыхлення глебы.

чы́ксы

(англ. cheeks = літар. шчокі)

прыстасаванні на верхняй частцы мачты, якія служаць для падтрымлівання канцоў стаячага такелажу.

чына́ра

(цюрк. činar)

дрэва сям. платанавых, пашыранае на Балканскім паўвостраве, у Крыме, Закаўказзі, Сярэд. Азіі; усходні платан.

чынквечэ́нта

(іт. cinquecento = пяцьсот)

італьянская назва 16 ст., якую ўжываюць гісторыкі культуры для абазначэння перыяду найбольшага росквіту італьянскага Адраджэння.

чынш

(польск. czynsz, ад ням. Zins)

натуральны і грашовы збор, які зямельныя ўласнікі бралі з прыгонных сялян (на Беларусі ў 15—19 ст.).

чы́псы

(англ. chips, ад chip = луска)

хрусткія кавалачкі падсмажанай бульбы.

чыхуа́хуа

(ісп. chihuahua, ад Chihuahua = назва мексіканскага штата)

парода маленькіх дэкаратыўных сабак, выведзеная ў Мексіцы.

чычысбе́й

(іт. cicisbeo)

пастаянны спадарожнік багатай замужняй жанчыны ў Італіі 18 ст., які суправаджаў яе на прагулках, забавах, відовішчах і інш.

чычэро́не

(іт. cicerone, ад лац. Cicero, -ronis = Цыцэрон)

экскурсавод у краінах Зах. Еўропы, пераважна ў Італіі.