Verbum

есау́л

(тат. jasoul)

1) казацкі чын пасля гетмана ў 16—17 ст.;

2) афіцэрскі чын у казацкіх войсках царскай арміі, які адпавядаў чыну капітана ў пяхоце і ротмістра ў кавалерыі.