Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

тэкставіні́т

(ад лац. textum = тканіна + вініл)

від штучнай скуры, што ўяўляе сабой баваўняную тканіну, пакрытую плёнкай полівінілхларыду, выкарыстоўваецца для галантарэйных вырабаў, пакрыцця мэблі.

тэксталі́т

(ад лац. textum = тканіна + -літ)

пластычны матэрыял з мнагаслойнай спрасаванай тканіны, насычанай сінтэтычнымі смоламі; выкарыстоўваецца для вырабу даўгавечных дэталяў, як электраізаляцыйны матэрыял і інш.

тэкстало́гія

(ад тэкст + -логія)

раздзел філалогіі, які займаецца ўстанаўленнем дакладнага тэксту літаратурных помнікаў і гістарычных дакументаў для іх далейшага даследавання і навуковага выдання.

тэксто́лаг

(ад тэксталогія)

спецыяліст у галіне тэксталогіі.

тэкстуа́льны

(ад тэкст)

які дакладна, літаральна перадае тэкст, даслоўны.

тэксту́ра

(лац. textura)

асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў).

тэксты́ль

(лац. textile, ад texere = ткаць)

агульная назва ткацкіх вырабаў з натуральных і штучных валокнаў, а таксама пража і сыравіна для іх.

тэксты́льны

(лац. textilis)

1) звязаны з вытворчасцю тэкстылю (напр. т-ая фабрыка);

2) зроблены, пашыты з тэкстылю.

тэктагене́з

[ад гр. tekto(nike) = майстэрства будаўніцтва + -генез]

сукупнасць працэсаў развіцця верхніх пластоў Зямлі пад уплывам тэктанічных рухаў.

тэктанафі́зіка

(ад гр. tekton = будаўнічы + фізіка)

раздзел тэктонікі, які вывучае фізічныя ўмовы ўзнікнення тэктанічных дэфармацый.