Verbum

ме́та​²

(н.-лац. meta)

павук сям. кругапрадаў, які жыве ў траве, хмызняках, рэдка на дрэвах.

мета-

(гр. meta = пасля, за)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «пасля», «за», «цераз», «сярод», «паводле», што паказваюць на змену, пераўтварэнне, перамяшчэнне чаго-н.

метаба́зіс

(гр. metabasis = пераход)

лог. сафістычны прыём у спрэчцы, калі пытанне, якое абмяркоўваецца, адхіляецца і падмяняецца іншым.

метабалі́зм

(фр. métabolisme, ад гр. metabole = змена, пераўтаарэнне)

сукупнасць працэсаў катабалізму і анабалізму ў раслінах, жывёлах, мікраарганізмах; абмен рэчываў.

метабалі́ты

(ад гр. metabole = змена, пераўтварэнне)

рэчывы, якія ўтвараюцца ў арганізме ў працэсе абмену рэчываў (метабалізму), параўн. антыметабаліты.

метабалі́я

(ад гр. metabole = змена, пераўтаарэнне)

відазмяненне чаго-н.

метабіёз

(ад мета- + гр. bios = жыццё)

узаемаадносіны паміж мікраарганізмамі, пры якіх прадукты жыццядзейнасці аднаго віду служаць крыніцай харчавання для іншага віду.

метагала́ктыка

(ад мета- + галактыка)

сукупнасць зорных сістэм, даступная сучасным астранамічным метадам даследавання.

метагеагра́фія

(ад мета- + геаграфія)

галіна тэарэтычных даследаванняў, якая вывучае месца геаграфіі ў агульнай сістэме навук.

метагемаглабі́н

(ад мета + гемаглабін)

прадукт акіслення гемаглабіну некаторымі ядамі (нітратамі, нітрытамі, анілінам і інш.), часам лякарствамі пры паглынанні іх арганізмам.