Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

люфт

(ням. Luft = паветра)

зазор паміж спалучанымі паверхнямі частак машыны.

люфтпа́ўза

(ням. Luftpause = паветраная паўза)

невялікая паўза, з дапамогай якой пры выкананні музычнага твора вылучаецца пачатак матыву, фразы і інш.

люцы́пар

(польск. lucyper, ад лац. lucifer = той, хто прыносіць святло)

сатана, д’ябал.

люцыфера́зы

(ад люцыферыны)

ферменты, якія каталізуюць акісленне люцыферынаў, забяспечваючы працэсы біялюмінесцэнцыі.

люцыферы́ны

(ад лац. lucifer = які нясе святло)

арганічныя злучэнні, якія ўдзельнічаюць у люмінесцэнцыі арганізмаў, што свецяцца.

люцэ́рна

(польск. lucerna < ням. Luzerne, ад фр. luzerne)

травяністая расліна сям. бабовых з трайчастым лісцем і светла-бэзавымі або цёмна-фіялетавымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Еўразіі, Афрыцы і Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як кармавая.

лю́эс

(лац. lues = зараза, хвароба)

тое, што і сіфіліс.

ля

(лац. la)

шосты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

лякро́с

(фр. la crosse = клюшка)

спартыўная камандная канадская гульня з мячом і ракеткай-клюшкай.

лялема́нцыя

(н.-лац. lallemantia)

травяністая расліна сям. губакветных з ланцэтападобным лісцем і белаватымі кветкамі, пашыраная ў Іране, Індыі, Пакістане; дае тэхнічны алей; на Беларусі — вопытныя пасевы.