Verbum

трыхадзі́на

(н.-лац. trichodina)

прасцейшае атрада кругараснічных інфузорый; пашырана ў прэсных і марскіх вадаёмах; паразітуе на скуры, плаўніках і жабрах рыб.

трыхадзіно́зы

(ад трыхадзіна)

інвазійныя хваробы рыб, якія выклікаюцца трыхадзінамі.

трыхадэ́рма

(н.-лац. trichoderma)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца на багатай арганічнымі рэшткамі глебе.

трыхакале́я

(н.-лац. trichocolea)

пячоначны мох сям. трыхакалеевых, які трапляецца на глебе ў сырых і забалочаных яловых лясах.

трыхакла́дыя

(н.-лац. trichocladia)

сумчаты грыб сям. мучністарасяных, які развіваецца на раслінах сям. бабовых.

трыхало́ма

(н.-лац. tricholoma)

шапкавы базідыяльны грыб з групы гіменаміцэтаў, які расце на пнях, глебе ў лясах.

трыхамана́да

(н.-лац. trichomonas, ад гр. trichoma = валасы)

прасцейшае класа жгуцікавых; паразітуе ў мочапалавых шляхах буйной рагатай жывёлы і чалавека, стрававальным тракце свіней, індыкоў, галубоў.

трыхамано́з

(ад трыхаманада)

інвазійная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца трыхаманадамі.

трыхаміцэ́ты

(н.-лац. trychomyces, ад гр. thriks, -ichos = волас + mykes, -etos = грыб)

клас ніжэйшых грыбоў, для якога характэрна размнажэнне канідыямі і зіготамі, пашыраны па ўсім зямным шары, пераважна паразіты; трыхаміцэтавыя грыбы.

трыхапецы́ца

(н.-лац. trichopeziza)

сумчаты грыб сям. гіяласцыфавых, які развіваецца пераважна на адмерлым лісці травяністых раслін.