Verbum

лія́зы

(ад гр. lyo = раствараю)

клас ферментаў, якія каталізуюць у арганізме рэакцыі расшчаплення малекул арганічных рэчываў.

ліяне́з

(фр. lyonnaise, ад Lyon = назва горада ў Францыі)

баваўняная шчыльная тканіна з рубчыкамі.

лія́ны

(фр. liane, ад lier = звязваць)

расліны, якія не здольны самастойна захоўваць вертыкальнасць сцябла і выкарыстоўваюць для апоры іншыя расліны, скалы, будынкі; пашыраны пераважна ў трапічных лясах, бываюць лазячыя і павойныя.

ліятрапі́я

(ад гр. lyo = раствараю + -трапія)

уплыў раствораных рэчываў на малекулярныя ўласцівасці растваральніку.

ліяфі́л

(н.-лац. lyophyllum)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які расце на глебе, лясным подсціле, гнілой драўніне; большасць відаў ядомыя.

ліяфіліза́цыя

(ад ліяфільнасць)

спосаб сушэння вільготных матэрыялаў (тканак або іншых біялагічных аб’ектаў) у замарожаным стане ў вакууме.

ліяфі́льнасць

(ад гр. lyo = раствараю + phileo = люблю)

здольнасць рэчываў інтэнсіўна ўзаемадзейнічаць з малекуламі вадкага асяроддзя, да якога гэтае рэчыва дакранаецца (гл. таксама гідрафільнасць).

ліяфо́бнасць

(ад гр. lyo = раствараю + phobos = страх)

здольнасць рэчываў вельмі слаба ўзаемадзейнічаць з малекуламі вадкага асяроддзя, да якога гэтае рэчыва дакранаецца (гл. таксама гідрафобнасць).

ло́бзік

(рус. лобзик, ад ням. Laubsage)

ручны інструмент для выпілоўвання ўзораў на фанеры або мяккім метале.

ло́бі

(англ. lobby = кулуары)

1) сістэма кантор, агенцтваў буйных банкаў і манаполій пры заканадаўчых органах некаторых краін, якія ўплываюць на заканадаўцаў і дзяржаўных чыноўнікаў з мэтай прыняцця або адхілення тых ці іншых законаў у інтарэсах гэтых банкаў і манаполій;

2) агенты такіх кантор і агенцтваў.