Verbum

ліхенало́гія

(ад гр. leichen = лішайнік + -логія)

раздзел батанікі, які вывучае лішайнікі.

лі́хія

(н.-лац. lichia)

рыба.сям. стаўрыдавых, пашыраная ў Атлантычным і Індыйскім акіянах.

ліхта́р

(польск. lichtarz, ад с.-вням. liuhtaere)

род лямпы з закрытым шклом для асвятлення двароў, вуліц і інш.

лі́хтэр

(гал. lichter)

невялікае грузавое, пераважна несамаходнае марское судна тыпу баржы.

ліцы́й

(н.-лац. lycium)

кустовая расліна сям. паслёнавых з падоўжаным лісцем і ружова-бэзавымі кветкамі, пашыраная ў трапічных і ўмераных зонах; трапляецца на поўдні Беларусі; вырошчваецца як дэкаратыўная.

ліцэ́й

(лац. lyceum, ад гр. Lykeion = школа ў Афінах, дзе вучыў Арыстоцель)

1) сярэдняя агульнаадукацыйная навучальная ўстанова ў некаторых краінах Зах. Еўропы, Лац. Амерыкі, Афрыкі; ёсць і на Беларусі;

2) прывілеяваная навучальная ўстанова для сыноў дваран у царскай Расіі.

ліцэ́нзія

(рус. лицензия, ад лац. licentia = права, дазвол)

1) дазвол кампетэнтнага дзяржаўнага органа на прывоз тавараў або іх вываз за мяжу;

2) дазвол на выраб якой-н. прадукцыі, выкарыстанне вынаходніцтва, на адстрэл дзікіх жывёл, паляванне на якіх абмежавана.

ліцэ́нцыя

(польск. licencja, ад лац. licentia = права, дазвол)

адступленне ад агульнапрынятых правіл (звычайна ў галіне мастацтва).

ліцэнцыя́т

(с.-лац. licentiatus = звольнены, адпушчаны)

1) выкладчык у сярэдневяковых універсітэтах, які меў права чытаць лекцыі да абароны доктарскай дысертацыі;

2) першая вучоная ступень у некаторых краінах Зах. Еўропы і Лац. Амерыкі.

лі́штва

(ст.-польск. lisztwa, ад с.-в.-ням. liste)

1) накладная планка вакол дзвярнога ці аконнага праёма;

2) нашытая палоска матэрыі для аддзелкі, падрубкі.