Verbum

літало́гія

(ад літа- + -логія)

раздзел петраграфіі, які вывучае склад, будову і паходжанне асадачных горных парод.

літамура́цыя

(ад літа- + лац. murus = сцяна)

разнавіднасць імурацыі, калі жывы арганізм замуроўваецца ў працэсе ўтварэння горных парод і гіне.

літа́нне

(лац. litania, ад гр. litaneia)

1) малітва ў католікаў, у якой звяртаюцца да бога або святых з просьбай аб заступніцтве;

2) перан. доўгае манатоннае пералічванне чаго-н.

літапо́н

(ад літа- + лац. ponere = класці)

- белая мінеральная фарба, сумесь сярністага цынку і сернакіслага барыю.

лі́тар

(рус. литер, ад лац. littera = літара)

дакумент на права бясплатнага або льготнага праезду з пазначанай на ім умоўнай літарай.

лі́тара

(польск. litera, ад лац. littera)

1) графічны знак, які абазначае гук ці спалучэнне гукаў;

2) такі знак, выразаны на металічным брусочку для друкарскага набору.

літара́ль

(лац. litoralis = берагавы)

прыбярэжная паласа марскога дна, якая агаляецца ў час адліву.

літара́льны​¹

(польск. literalny, ад лац. litteralis)

1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);

2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).

літара́льны​²

(лац. litoralis, ад litus = узбярэжжа)

прыбярэжны (напр. л-ыя адклады).

літара́тар

(лац. literator)

1) пісьменнік;

2) літаратуразнавец.