Verbum

лінгвагеагра́фія

(ад лац. lingua = мова + геаграфія)

раздзел дыялекталогіі, які вывучае тэрытарыяльнае распаўсюджванне тых элементаў мовы, якімі дыялекты гэтай мовы адрозніваюцца адзін ад другога.

лінгві́ст

(ад лац. lingua = мова)

спецыяліст у галіне лінгвістыкі; мовазнавец.

лінгві́стыка

(фр. linguistique, ад лац. lingua = мова)

мовазнаўства, навука аб мове.

ліндэ́рнія

(н.-лац. lindernia)

травяністая расліна сям. залознікавых з авальна-падоўжаным лісцем і адзіночнымі кветкамі на доўгіх кветаножках, пашыраная ў розных кліматычных зонах на глеістых берагах вадаёмаў і балотах; на Беларусі заносная.

лінеаме́нты

(лац. lineamentum = лінія, контур)

1) глыбінныя разломы на Зямлі;

2) элементы рэльефу Месяца, якія маюць лінейную форму.

лінеа́рны

(лац. linearis)

які адносіцца да лініі, акрэслены лініяй, выражаны пры дапамозе ліній.

лінеарыза́цыя

(ад лац. linearis = лінейны)

метад аналізу нелінейных сістэм (або залежнасцей), пры якім яны разглядаюцца як лінейныя.

лінеары́зм

(лац. linearis = лінейны)

перавага меладычнай лініі над гармоніяй у шматгалосай музыцы.

лінеа́тус

(н.-лац. aplocheilus lineatus)

рыба атрада карпазубых, якая водзіцца ў невялікіх застойных вадаёмах Шры-Ланка і ўсходняга ўзбярэжжа Індыі; вядома як акварыумная.

лінеён

(н.-лац. linnaeon)

сукупнасць марфалагічна падобных і блізкароднасных груп раслін.